ازادی

سینه تنگ من و بار غم او هیهات

مرد این بار گران نیست دل مسکینم

بر دلم گرد ستم‌هاست خدایا مپسند

که مکدر شود آیینه مهرآیینم

 

عشق

کاش قلبم درد پنهانی نداشت

    چهره ام هرگز پریشانی نداشت

        کــــاش برگ  آخر تقویم عشق

            خبر از یک روز بارانی نداشت

                کاش می شد راه سخت عشق را

                    بی خطر پیمود و قربانی نداشت

                        کاش میشد عشق را تفسیر کرد

                            دست و پای عشق را زنجیر کرد

فریب

عجب جوش و خروشی بود عشقت 

خراب باده نوشی بود عشقت 

بهشتم را به سیبی داد بر باد 

عجب آدم فروشی بود عشقت

نامردی

نگو بار گران بودیم و رفتیم
نگو نامهربان بودیم و رفتیم
آخر اینها دلیل محکمی نیست
بگو با دیگران بودیم ورفتیم 

«»«»«»«»«»

دروغ

آن یار عزیزی که قرارش بودم
آسایش روز و روزگارش بودم
امروز ببین چه میکند با دل من
بیچاره منم که بیقرارش بودم

«»«»«»«»«»

جدایی نهایی

جدایی 

این قصه هم رسیده به پایان خداحافظ
جان شما و خاطره هامان خداحافظ
من میروم بدون تو اما دعایم کن
 در اولین تراوش باران خداحافظ

 

 

پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: 20- أَعلَمُ النّاسِ مَن جَمَعَ عِلمَ النّاسِ إِلى عِلمِهِ؛ داناترین مردم کسى است که دانش دیگران را به دانش خود بیفزاید. کنزالعمال، ج۱۰، ص۱۴۳، ح۲۸۷۳۱